Het Verhaal Achter: Vanilla Ice, het eeuwige lachertje

Dankzij superhit Ice Ice Baby lijkt hij begin jaren ’90 even de grootste artiest op aarde: Vanilla Ice. Zo snel als zijn ster rijst, zo snel is ook zijn teloorgang.

In 1990 sluipt de dan 22-jarige Robert van Winkle – zoals Vanilla Ice echt heet – de slaapkamer van zijn oudere broer binnen. Hij grasduint in zijn platencollectie en stuit op Under Pressure van David Bowie en Queen. ‘Ice’ samplet de bassline (tum tum tum tum tutututum) uit het nummer en schrijft er een rap overheen – over zijn leven in Miami, over zijn ‘uitmuntende’ skills als rapper en over drive-by shootings vanuit zijn Mustang 5.0. Ice Ice Baby is geboren. Als je bent opgegroeid in de jaren 90, dan kun je het nummer moeiteloos meezingen – een oorwurm van formaat. Ice Ice Baby wordt de eerste hiphopplaat ooit die de nummer 1 positie in de Amerikaanse Billboards bereikt. Van debuutalbum ‘To The Extreme’ worden maar liefst 15 miljoen exemplaren verkocht.

Een ‘ruige gangster’

Vanilla Ice is zonder twijfel de meest besproken artiest van 1991. Zijn succes vormt een keerpunt in de ontwikkeling van de rap. Het geluid van de onderdrukten, de ghetto’s en de straat is commerciële handelswaar geworden. De rapwereld kotst hem om die reden uit. Men verwijt de witte rapper dat hij hiphop in de uitverkoop heeft gedaan, dat hij niet geworteld is in de scene en zich alle stijlkenmerken van de zwarte hiphop – voor een slap aftreksel – heeft toegeëigend.

Laten we wel zijn: in een tijd van het harde hiphopgeluid van NWA, Ice T en Public Enemy oogt Vanilla Ice ook wat lachwekkend. Hij draagt glitters op zijn broek, heeft een geblondeerd pompadourkapsel en schept in interviews te pas en te onpas op over wat een ruige gangster hij is. Zo zou hij vijf keer zijn neergestoken. Het is allemaal lulkoek. De Vanilla Ice-parodie van Jim Carrey in een Amerikaanse comedyshow is dodelijk voor de artiest. Hij verwordt tot een vleesgeworden grap in de muziekgeschiedenis.

Tekst gaat verder onder de video

Madonna

Vanilla Ice vervreemdt zich verder van het publiek door zijn filmflops. Een affaire met Madonna helpt ook niet voor zijn “street credibility”. Ondertussen raakt hij ook het grootste deel van zijn vermogen kwijt.  Hij verbrast zijn geld aan mansions in Miami, snelle auto’s en grote boten. Ernstiger: hij verliest ook de rechten van zijn hit aan de controversiële platenbons Suge Knight. Volgens de verhalen zou Knight een akkefietje hebben met een vriend van Van Winkle. Knight gaat met een paar vrienden langs bij Van Winkle en laat de rapper op vijftien hoog aan zijn enkels over het balkon van zijn hotelkamer bungelen. Het geschil is snel opgelost. Vanilla Ice staat een deel van zijn rechten, ter waarde van 4 miljoen dollar, af. ‘Ik had die dag een luier moeten dragen, zo bang was ik’, zegt de rapper later.

Niet van het toneel

Ice vervalt in een depressie. In 1994 doet hij zelfs een zelfmoordpoging. Hij krabbelt echter op, verhuist terug naar zijn geboorteplaats Miami en pakt zijn oude liefde op: het motorcrossen. Er volgen nog albums, in 1998 en in 2011. Regelrechte flops. Toch zit Van Winkle er vandaag de dag warmpjes bij. Zijn spontane vastgoeduitspattingen uit de jaren 90 renderen. Van Winkle: ‘Ik verkocht huizen die ik nog geen dag bewoond had voor enorme winsten. Damn! dacht ik. Toen ben ik daarmee doorgegaan.’ Ook boert hij prima dankzij een succesvol tv-programma op de Amerikaanse buis:  ‘The Vanilla Ice Project’, een klusprogramma waarin hij niet schuwt zelf de sloophamer ter hand te nemen. Optreden doet hij zo af en toe met de has-beens van toen: MC Hammer en (tot zijn overlijden) Coolio. Een ware 90s retrotour.

Donald Trump

Op 1 januari van dit jaar is Vanilla Ice zowaar trending op X, dankzij een optreden tijdens het nieuwjaarsfeestje op het buitenverblijf Mar-a-Lago van Donald Trump. Trump kijkt ietwat ongeïnteresseerd toe als Vanilla Ice het podium betreedt met aan zijn zijde een karatetrappen makende Teenage Mutant Ninja Turtle. Van Winkle zegt er geen probleem mee te hebben om een wandelende punchline te zijn: ‘Ze weten wie ik ben in Rusland. Chinezen, die geen woord Engels spreken, kennen wel de woorden Ice Ice Baby. Dat is toch prachtig. Het is maar hoe je ernaar kijkt.’