In het afgelopen decennium is het muziekalbum vaak doodverklaard. Jongeren stelden hun eigen playlist samen of lieten zich door algoritmes leiden. Het album leek iets te zijn van vroeger, van ouders en grootouders. Toch bleven er altijd muzikanten die meer wilden dan een verzameling liedjes, die een visie hadden en die het album als vorm gebruikten om een nieuwe richting in te slaan. Aan het einde van dit decennium kunnen we gerust zeggen dat het album nog lang niet dood is, maar dat er anders tegenaan wordt gekeken dan pakweg dertig jaar geleden.