Publicatiedatum 22-12-2023 Laatst gewijzigd 28-02-2024
Sinds het begin van de jaren tachtig is Depeche Mode succesvol in de dol dwaze muziekwereld. Het oeuvre van de Engelse elektronische groep is inmiddels indrukwekkend groot en kent absolute hoogtepunten. In 2022 is er de tragische dood van mede-oprichter Andy Fletcher. Dave Gahan en Martin Gore besluiten door te gaan en in maart 2023 brengen ze het vijftiende studio-album ter wereld. Gekoppeld aan het nieuwe album zit ook een wereld-toernee die ook in maart 2023 is gestart. Binnenkort zijn ze te zien in Nederland. Reden genoeg voor de 10 van Depeche Mode.
Never Let Me Down is een van de sterkste songs van het album Music For The Masses – een titel die volgens Depeche Mode zelf ironisch bedoeld was. Over de betekenis van de tekst van het nummer is heel wat gespeculeerd, maar het lijkt vooral te gaan over de gevaarlijke euforie die het gebruik van drugs op kan roepen. Never Let Me Down Again werd een wereldhit, mede dankzij de video van Anton Corbijn. In 2023 kreeg het – vooral op de streamingplatforms – een nieuw leven toen het nummer te horen was in een cruciale scène in de HBO-serie The Last Of Us.
Martin Gore werd voor dit liedje over onvoorwaardelijke liefde geïnspireerd door het boek Elvis and Me van Priscilla Presley. De connectie met The King zorgde er ook voor dat het nummer de blues-achtige sfeer meekreeg waar Depeche Mode zich nog niet eerder aan had gewaagd. Het van Violator afkomstige nummer bleek vele levens te hebben. Zo werd het in heel verschillende jasjes gestoken door o.a. Marilyn Manson, Sammy Hagar, Def Leppard en – de mooiste! – Johnny Cash.
Toetsenist van het eerste uur Vince Clarke schreef het nummer. Hij had aanvankelijk niet zoveel met dansmuziek, maar geïnspireerd door To Cut A Long Story Short van Spandau Ballet waagde hij toch een poging. Het was daarnaast bedoeld als een reactie op de rauwe klanken van de punk van de voorgaande jaren. Just Can’t Get Enough was het resultaat: een catchy deuntje op basis van een eenvoudig keyboardloopje en een refrein dat je niet snel van je afschudt. Een live-versie werd in 1985 zo vaak gedraaid door Veronica dat de platenmaatschappij die uitvoering op single uitbracht, waarna het in die uitvoering in Nederland en België prompt een top 10-hit werd.
People Are People was de eerste single van het Some Great Reward album uit 1984. Het bezorgde Depeche Mode een doorbraak in Noord-Amerika. Het succes was te danken aan de combinatie van een goed in het gehoor liggende melodie en een tekst waarin tot eenheid en vrede werd opgeroepen. Het speet Martin Gore desondanks dat hij het nummer ooit componeerde, meldde hij later in interviews. Achteraf gezien vond hij het liedje te commercieel en de tekst te direct – hij bediende zich liever van subtiele symboliek. Sinds 1988 speelt Depeche Mode het dan ook niet meer.
Enjoy The Silence gaat over een liefde waar gedachten en gevoelens belangrijker zijn dan woorden. Het duurde overigens even voor Depeche Mode er de juist vorm voor gevonden had. De demo van het door Martin Gore geschreven nummer was ingespeeld op een orgel. Het tempo was trager. Op voorspraak van toetsenist Alan Wilder werd een uptempo versie gemaakt, met daaronder een beat en gitaarpartijen. De band wist dat ze daarmee de hitversie te pakken hadden, wat ook bleek toen het begin 1990 op single werd uitgebracht.
Shake The Disease was een van de twee nieuwe songs die de band toevoegde aan de compilatie The Singles 81→85. Bands zetten nogal eens materiaal van B-kwaliteit als bonus op dergelijke verzamelalbums, maar dit pareltje had zo op een van de reguliere albums van Depeche Mode mogen staan. Een mooi, tamelijk ingetogen liedje met een cryptische tekst. Op het eerste gehoor lijkt het over een hardnekkige verslaving te gaan, maar het gaat vermoedelijk om spraakverwarring tussen twee geliefden.
Songs Of Love And Devotion was het album waarmee Depeche Mode de grote stap midden in de jaren 90 zette. Het geluid was donkerder, terwijl de sound meer dan ooit naar de rock neigde. Inclusief prominente gitaren. De gospelachtige toon van Condemnation sluit goed aan op de religieuze kwaliteit van de tekst over zondigen en verantwoording afleggen.
Het nummer is afkomstig van het album Construction Time Again. Zoals vaker bij Depeche Mode is de tekst op verschillende manieren te interpreteren. Het lijkt vooral een kritische observatie te zijn van het yuppie-dom dat in de jaren 80 om zich heen greep. Everything Counts lijkt daarnaast een weerslag te zijn van de problemen die de band destijds met de platenindustrie had.
Het was niet zo vreemd dat Master And Servant destijds gezien werd als een liedje over masochisme, al was het maar vanwege de zweepslagen die erin te horen waren. En de ‘slavory whip mix’ die ervan gemaakt werd. In interviews erkende Martin Gore ook dat hij deels geïnspireerd werd door het bezoek aan SM-clubs, maar dat de tekst ook een diepere laag had. Master And Servant ging ook over onderdrukking en ongelijkheid in politiek en maatschappelijk opzicht. De single werd desondanks door veel radiostations in de ban gedaan.
Een toepasselijke titel. New Life is het eerste nummer op het Depeche Mode-debuut Speak And Spell uit 1981. Het liedje was representatief voor de lichtvoetige en eenvoudige synthpop van de beginjaren van de band. Het pakkende liedje bezorgde Depeche Mode de eerste hit, met een 11e plaats in de Britse hitlijst.
Wat zijn de best bekeken muziekvideo’s op Youtube per decennium? We zetten de Top 50 meest bekeken van de jaren ’80 onder elkaar. We hebben voor het gemak, het aantal keren...
Sinds de Nederlandse Top 40 in de jaren zestig geïntroduceerd werd, hebben ongeveer 1000 nummers op de felbegeerde eerste plaats gestaan. We gingen op zoek naar de achtergronden...
In de 45 jaar dat de band inmiddels bestaat, wil Marillion maar niet cool worden. Het weerhoudt de Britse groep er niet van om uit te groeien tot een van de boegbeelden van de...
