De 16 beste Britse gitaarbands van de 2000’s

De zeroes waren een gouden tijd voor UK gitaarbands. Uit het rijke arsenaal zetten we de beste zestien op een rijtje. In willekeurige volgorde, welteverstaan. 

Franz Ferdinand

Frontman Alex Kapranos had een carrière in de muziek bijna opgegeven tot hij The Strokes hoorde. Kon je zoiets ook maken? Hij richtte een nieuwe formatie op waarvoor bandlid Bob Hardy speciaal bas leerde spelen. Franz Ferdinand was meteen uitermate geliefd met de music for girls to dance to. En Take Me Out en This Fire van dat titelloze debuut (2004) zijn nog steeds onweerstaanbaar op de dansvloer.

Arctic Monkeys

Het leven van de jeugd op de straten van Sheffield, en dan verpakt in poëtische teksten of nog beter: in spannende, energieke rock. Opeens waren ze er: Arctic Monkeys met de jeugdige Alex Turner als boegbeeld. Nog nooit heeft een debuut in de UK de eerste week zoveel verkocht als Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not (2006). Het hoge niveau wordt een jaar later met Favourite Worst Nightmare doorgezet. Van de lastige bandnaam hebben ze spijt, van de muziek zeker niet.

Kasabian

Naar Kasabian luisteren kan het beste met halve liter bier in de linkerhand, een gebalde vuist in de rechterhand en de stembanden opgewarmd. De band uit Leicester verbindt Oasis, Stone Roses en Primal Scream aan elkaar. En over Oasis gesproken: Liam en Noel Gallagher hebben deze lads meerdere malen getipt in interviews. De bands hebben ook tegen elkaar gevoetbald, maar dat terzijde. Kasabian wordt in 1997 opgericht, maar laat zichzelf rijpen als goede wijn en komt in 2004 met het titelloze debuut. Coole uitschieter L.S.F. wordt meteen op de Fifa 2004-soundtrack meegenomen. In 2020 wordt zanger Tom Meighan uit de band gegooid wegens wangedrag. Even staat de toekomst Kasabian op losse schroeven, maar dan wordt bekend dat gitarist Sergio Pizzorno – die toch al alle nummers schreef – de nieuwe frontman is. Zo is Kasabian ook in 2024 nog vol op stoom.

The Kooks

In 2006 komen zonnestralen uit vele radiostations dankzij The Kooks uit Brighton. De heren maken aanstekelijke indierock die ook nog eens hitgevoelig blijkt. Debuut Inside In / Inside Out zal altijd het prijsalbum voor de lads blijven met uitschieters als ‘She Moves In Her Own Way’ en ‘Naïve’. Het is een publiek geheim dat de meeste nummers gaan over Katie Malua, waarmee frontman Luke Pritchard in Londen op de Brit School heeft gezeten. Hun relatie duurde drie jaar, maar de muziek staat nog steeds overeind.

Bloc Party

Kele Okereke is nog maar 16 jaar als hij Bloc Party opricht. Hij is geobsedeerd door popmuziek en dan vooral naar britpopbands als Suede en Blur. Zijn eigen band heet eerst Union maar wordt al snel tot Bloc Party omgedoopt en zo leren veel mensen het kennen als in 2005 het wavepunk-debuut Silent Alarm verschijnt. Hits als Banquet en Helicopter passen perfect bij de tijd waarin hoekige gitaarritmes worden omarmd op de dansvloer. Okereke blijft ondertussen gewoon Literatuur studeren. Boeken kunnen gewoon mee op tour.

Snow Patrol

Geloof het of niet, maar het Noord-Ierse/Schotse Snow Patrol was in de eerste jaren een kleine band die muziek uitbracht op het Jeepster label waar ook indie-darling Belle & Sebastian op zat. Maar Snow Patrol heeft grotere plannen. Na album Final Straw (2003) worden ze door U2 meegenomen als voorprogramma van de Vertigo-tour. Met Eyes Open (2006) stoot de band van Gary Lightbody zelf definitief door tot de Champions League. Want wie heeft ‘If I lay here, If I just lay here, would you lie with me and just forget the world’ van Chasing Cars niet meegezongen?

Muse

Geen band dendert het nieuwe millennium zo hard binnen als Muse. Met debuut Showbiz waren de Radiohead-vergelijkingen alomtegenwoordig maar met Origin Of Symmertry (2001) krijgt bombast een nieuwe dimensie. Blijft het daarbij? Nee hoor. Single Stockholm Syndrome blijkt nog zwaarder te zijn en zwaar beïnvloed door Prince en Queen belandt Muse in 2006 bij Black Holes And Revelations aan. Voor afsluiter Knights Of Cydonia is de band maanden op zoek geweest tot de trompettist werd gevonden die de gewenste tonen wél aankon. Alles mag, zolang het maar over the top is.

Kaiser Chiefs

Als je niet gedist bent door de Oasis-broers, tel je niet mee. Dus de Kaiser Chiefs moesten ongetwijfeld grijnzen toen ze door Noel Gallagher een ‘shit Blur’ werden genoemd. Wij weten wel beter. Want wat een feest toen deze rockband uit Leeds opeens op elke festival stond. Meejuichen met I Predict A Riot en die naam scanderen die onlosmakelijk met de band verbonden blijft: Ruby. Wie die Ruby eigenlijk was, onthulde songschrijver Nick Hodgson in 2022 in een Tiktok-video: de zwarte Labrador van zijn familie.

Coldplay

De band die zanger Chris Martin en gitarist Johnny Buckland in 1996 oprichtten heette eerst Pectoralz, toen Starfish en toen Coldplay. Will Champion had nog geen ervaring als drummer, maar schuift toch aan, wat niet geldt voor de ook gevraagde Tim Rice-Oxley die we nu kennen van Keane. Wie we ook kennen: Coldplay. Debuut Parachutes (2000) is meteen een ultiem visitekaartje met hits als Shiver en Yellow. Twee jaar later komt A Rush Of Blood To The Head met Clocks en The Scientist al uit. Coldplay groeit uit tot een van de, zo niet dé grootste band van dit millennium.

The Futureheads

Ho, wacht eens even. Wat komt daar opeens aan uit Sunderland? Het is de vrolijke, energie band The Futureheads die met verve aansluit bij de golf dansbare wavebands als Bloc Party, Franz Ferdinand, Maxïmo Park en The Bravery. Niet dat The Futureheads het aan zagen komen. Ze schreven alle nummers van het pakkende titelloze debuut zonder platencontract. Of nee, niet álle nummers, want de band heeft ook een cover die ze een plotselinge hit bezorgd: Hounds of Love van Kate Bush.

Radiohead

De Radiohead van de zeroes is een compleet andere Radiohead dan die van de nineties. Want wie verwachtte dat ze het grandioze succes van OK Computer (1997) meteen zouden overdoen, zat met de oren te klapperen toen in 2000 Kid A verscheen. Het album was al enkele maanden voor de release gelekt en zorgde voor verwarring bij de liefhebbers. Was dit echt Radiohead? Maar jazeker. De band blijkt een experimentele kant te hebben waardoor het nog nog altijd een van de meest interessante namen in de muziekwereld is.

The Libertines

Voordat het alleen nog maar over drugs ging, ging het over de muziek. En wat voor muziek. The Libertines komen met de borst vooruit de wereld in, met onweerstaanbare rock die een hoog The Clash-gehalte heeft. De basis ligt bij Pete Doherty en Carl Barât die afwisselend zingen en live verliefd op elkaar lijken. Doherty heeft een verleden als poëet wat in de teksten doorsijpelt, maar die brille sneeuwt onder door verdovende middelen, ruzie en de relatie met Kate Moss waar alle tabloids op duiken. Na twee platen splitst de band in Babyshambles en Dirty Pretty Things. Anno nu zijn The Libertines weer bijeen.

Editors

Aanvankelijk wordt Editors door de gehele wereld met Interpol vergeleken, de New Yorkse band die op hun beurt altijd met Joy Division werd vergeleken. Maar vraag het aan zanger Tom Smith en hij zal meteen over zijn grote liefde voor R.E.M. beginnen. De leden van Editors ontmoeten elkaar tijdens hun studie in Birmingham en vinden elkaar in de donkere kant van de rock. Debuut The Back Room (2005) en And End Has A Start (2007) zitten vol materiaal waar de achterste rijen van volle festivalweides nog immer voluit meezingen.

Travis

Als we in 2000 Chris Martin van Coldplay als gevoelige ziel leren kennen, is er al een man die alle kwetsbare kanten van zijn hart heeft laten zien. De naam: Fran Healy. Zijn band: Travis, afkomstig uit Glasgow. In de jaren ’90 vraagt Healy zich al af waarom het altijd op hem regent, en in de zeroes houdt hij de droefsnoet-modus vol, maar wel met prachtliedjes. Bij Travis zijn spierballen verboden en krijgen alle nummers een akoestische feel. Volgens Healy is hij zo rustig gaan schrijven omdat hij een gestoorde buurman had die niet tegen lawaai kon. Thanks buur!

Razorlight

Wie Razorlight in 2004 in een kleine Lowlands-tent zag spelen, waande zich bij een stadionconcert en dat kwam voornamelijk door frontman Johnny Borrell. Het pakkende debuut Up All Night was net uit, Golden Touch was een hitje, maar Borrell had met zijn grote gebaren al uitzinnige menigtes in de ogen. Hij maakte het waar door het tweede titelloze album met hoog Bruce Springsteen-gehalte. De rockster werd snel tabloidwaardig door zijn relatie met actrice Kirsten Dunst. Muzikaal zakte Razorlight daarna wat in, maar gelukkig hebben we In The Morning en America nog.

Elbow

Fun fact: Guy Garvey van Elbow en Tom Smith van Editors hebben dezelfde vriendin gehad. Edith Bowman, waar Smith nu mee getrouwd is en kinderen heeft, was ook van Garvey. Maar achterblijven met een gebroken hart, is iets wast bij de Elbow-frontman past. In zijn zang en teksten zit weemoed en melancholie. Garvey was een graag geziene gast in de horeca van Manchester en daar kunnen we ons veel bij voorstellen. Ondertussen is de band naar Londen verhuisd, een stad waar Garvey ook verdriet, whiskey, maar toch ook zeker hoop zal vinden.