Publicatiedatum 16-10-2023 Laatst gewijzigd 01-03-2024
Prince Rogers Nelson was een van de meest veelzijdige artiesten die de popmuziek heeft voorgebracht. Genres ontsteeg hij met een speels gemak. Het aantal instrumenten dat hij kon bespelen was eindeloos. Zijn productiviteit als componist was adembenemend. Zijn plotselinge dood in 2016 was tragisch, maar dankzij zijn gigantische archief ligt er nog voor vele jaren muziek in het verschiet.
De artiest
Prince krijgt weinig in het leven cadeau. Zijn jeugd is onrustig. Hij verhuist veel en brengt een deel van zijn vroege jaren door bij vrienden en familieleden. Toch ontwikkelt hij al jong een bijzonder muzikaal talent, met als gevolg dat hij in 1978 als 19-jarige zijn debuut For You uitbrengt. Nieuwe albums volgen, elk jaar een. Hij slaat in 1982 zijn vleugels uit op het kleurrijke dubbelalbum 1999, waarop hij bijna achteloos heen en weer springt tussen funk, soul, synth-pop, new wave, rock en fusion. Het zijn de ingrediënten van geweldige songs. Zijn echte doorbraak volgt in 1984 met de film en soundtrack Purple Rain. Prince scoort gigantische hits met o.a. Let’s Go Crazy, When Doves Cry en het titelnummer. De films die volgen, maken duidelijk dat zelfs Prince niet onfeilbaar is. Hij weet zijn critici echter de mond te snoeren met het in 1987 verschenen Sign O’ The Times, een ambitieus dubbelalbum waarop zijn enorme kwaliteiten als componist, tekstschrijver, producer en bandleider optimaal uit de verf komen. Nog altijd duikt het regelmatig op in de lijstjes van albums die de jaren 80 definieerden. In de jaren 90 rolt Prince publiekelijk over straat met zijn platenmaatschappij, maar ook in deze turbulente periode blijft hij uitstekend werk afleveren met o.a. The Gold Experience, Emancipation, Crystal Ball en Rave Un2 The Joy Fantastic.
De performer
Prince leeft als een kluizenaar en lijkt alleen gelukkig te zijn als hij in zijn immense studio in Minneapolis aan nieuwe songs kan sleutelen. Toch schuilt in de Amerikaanse muzikant ook een onverzadigbaar podiumbeest. Hij is vaak op tournee en zijn shows klokken zelden onder de twee uur. Zelfs dan is hij soms nog niet verzadigd. Onder de diehard fans met de juiste contacten zijn de beroemde aftershows heel populair. Na afloop van een regulier optreden wil Prince met zijn entourage nog wel eens opduiken in een lokale club om zich daar urenlang uit te leven op een mix van eigen werk, jamsessies en covers. Zo staat hij in Nederland op het podium van o.a. Nighttown in Rotterdam, Het Paard in Den Haag en Paradiso in Amsterdam.
Hij toert zoveel dat het onmogelijk is om alle hoogtepunten van zijn reguliere shows aan te stippen. Memorabel is in elk geval zijn optreden in de Paradiso in Amsterdam op 29 mei 1981 als onderdeel van zijn eerste internationale tournee. Het hoofdstedelijke publiek moet wennen aan de jonge artiest die zich in weinig meer hult dan een strakke slip en een lange jas en die tijdens de show wellustig aan zijn gitaar likt. Sindsdien claimen duizenden erbij geweest zijn, terwijl Prince er daadwerkelijk voor een paarhonderd stamgasten speelt. Heel bijzonder is ook het optreden van Prince op 9 september 1988 in de Westfalenhalle in Dortmund als onderdeel van zijn Lovesexy tournee. De show wordt in verschillende Europese landen live uitgezonden, terwijl de regie in handen is van de Nederlander Egbert van Hees. Prince en zijn band steken in een blakende vorm. Een historische show met een Nederlands randje.
Over TV gesproken: Prince is ook van de partij als tijdens de Rock And Roll Hall Of Fame ceremonie van 2004 een eerbetoon wordt gespeeld voor de in 2001 overleden George Harrison. Hij staat tussen giganten als Tom Petty, Jeff Lynne en Steve Winwood, maar weet met een spectaculaire gitaarsolo alsnog de show te stelen. Hoe groot zijn status nog altijd is, blijkt in 2007 als hij wordt uitgenodigd om op te treden in de Superbowl – de finale van het American Football seizoen. Prince speelt een flitsende medley van eigen werk en covers als We Will Rock You van Queen, All Along The Watchtower van Bob Dylan en Best Of You van Foo Fighters. Een jaar later verrast hij de bezoekers van het Amerikaanse Coachelloa festival door tijdens het optreden van Radiohead het podium op te lopen en mee te spelen met Creep – uitgerekend het liedje waar Radiohead een haat-liefde verhouding mee heeft. Op 25 mei 2014 speelt Prince voor de laatste keer in Nederland, in de Ziggo Dome in Amsterdam. Het is een ouderwets goede show vol hits als Let’s Go Crazy (de openingssong), Little Red Corvette, U Got The Look, 1999, Musicology, Kiss, When Doves Cry, nieuw werk en B-kantjes, plus een uitgesponnen Purple Rain als uitsmijter. Hij heeft het nog steeds, stellen de kranten de volgende ochtend vast.
De acteur
De loopbaan van Prince als acteur beleeft in 1984 een vliegende start dankzij Purple Rain. Het scheelt dat de rol van zanger die met vallen en opstaan doorbreekt hem op het lijf geschreven is. De film is dan ook deels autobiografisch. Zowel de film als de soundtrack staan op een bepaald moment in Amerika op de eerste plaats. Het succes elders in de wereld is nauwelijks minder. Purple Rain groet daarmee uit tot de Saturday Night Fever van de jaren 80. Purple Rain maakt van Prince een megaster. In het licht daarvan is het opvallend hoe lauw zijn latere acteerwerk ontvangen wordt. Er wordt in 1986 erg uitgekeken naar Under A Cherry Moon, maar de ingetogen film verbleekt naast de kleurrijke voorganger. Gelukkig maakt de soundtrack Parade veel goed. De geschiedenis herhaalt zich in 1990 met Graffiti Bridge. De muziek is zeer de moeite waard, maar opnieuw trekt de film nauwelijks kijkers. Prince lijkt genoeg te weten. Hij is later nog regelmatig te zien in videoclips. Zijn charisma komt goed van pas tijdens optredens en de registraties daarvan. Na Graffiti Bridge komt zijn carrière als acteur echter op een laag pitje te staan.
De collega
In lijn met zijn naam bestiert Prince een muzikaal imperium dat veel verder reikt dan zijn eigen muziek. Prince is betrokken bij een immense hoeveelheid releases. Hij houdt er satellietbands op na als The Family, The Time en Apollonia 6. Hij draagt bij aan albums van o.a. Sheena Easton, Madonna en Candy Dulfer (Sax-A-Go-Go). Hij lanceert de carrières van o.a. Sheila E en het duo Wendy and Lisa. Tom Jones (Kiss), The Bangles (Manic Mondy) en Sinéad O’Connor (Nothing Compares 2U) scoren wereldhits met zijn songs. Hij doet daarnaast pogingen om protégees als Jill Jones en Rosie Gaines onder de aandacht te brengen. Prince is daarnaast een fan met een aangenaam historisch besef, wat hem er toe brengt om samen te werken met ‘vintage’ grootheden als bassist Larry Graham, Chaka Khan, Patti Labelle, Mavis Staples en saxofonist Maceo Parker. Vooral in de jaren 80, terwijl zijn handen ook al vol heeft met zijn eigen successen, is Prince alomtegenwoordig. Wie alles in huis wil halen – en er zijn fans die dat tot hun levenswerk verheven hebben – kan maar beter over veel tijd en nog veel meer geld beschikken.
De erfenis
Hoewel er in het laatste jaar van zijn leven verontrustende geluiden over zijn gezondheid naar buiten sijpelen, komt de tijding van zijn dood op 21 april 2016 als een grote schok. Uit de talloze reacties die op zijn overlijden volgen, wordt eens te meer duidelijk hoe belangrijk Prince is geweest voor de popmuziek. Hij ontsteeg genres, sloeg bruggen tussen culturen en leverde in allerlei hoedanigheden een duizelingwekkende hoeveelheid muziek af. De ooit in strenge muzikale en raciale hokjes verdeelde popmuziek werd mede dankzij hem een creatieve smeltkroes. Sinds zijn dood staan de deuren van zijn archief wijd open. Klassieke albums worden opnieuw uitgebracht met een weelde aan extra’s. Er komen in de vorm van Piano And A Microphone 1983, Originals en Welcome 2 America albums uit die nooit eerder het licht zagen. Zijn archief in Minneapolis (inmiddels verhuisd naar Los Angeles) bevat naar verluidt nog honderden uren aan muziek. Het is genoeg voor vele jaren aan toekomstige releases. In muzikaal opzicht lijkt Prince een eeuwig leven te hebben.
*Tekst loopt door onder de playlist
(Selectieve) Discografie:
Albums die je niet links mag laten liggen
Albums Postuum:
Live:
Compilaties:
Topsingles:
TV Shows: Muppets Tonight (1997)
Film: Purple Rain (1984)
Podcast: The Prince Podcast
Boek:
Facts:
Wat zijn de best bekeken muziekvideo’s op Youtube per decennium? We zetten de Top 50 meest bekeken van de jaren ’80 onder elkaar. We hebben voor het gemak, het aantal keren...
AC/DC moet niets van verzamelalbums hebben. De band bevindt zich daarmee in het goede gezelschap van groepen als Metallica, Tool en Weezer waarvan ook nog steeds geen compilatie...
I’m On Fire van Bruce Springsteen en de E Street Band gaat over het hartstochtelijk verlangen naar een verboden en onbereikbare liefde. De vierde single van het succesalbum Born...
