“Ik ben in elk geval niet wanhopig. Vooral onder jongeren zie ik een groeiend besef dat drastische maatregelen nodig zijn, waar mijn generatie juist die bal heeft laten vallen. Ik probeer toch zelf ook mijn steentje bij te dragen, niet alleen via dit album. In het noorden van Noorwegen heb ik een boerderij gekocht, waar geëxperimenteerd wordt met duurzame landbouw. Ik zou nog meer van dergelijke projecten willen beginnen. Ik laat liever zoiets achter voor mijn kinderen dan een paleis in de Beverly Hills.”

“Dat is juist. Dat is ook een van mijn songs. Het is gericht aan de jeugd, als een soort eerbetoon. Ik geloof dat zij in staat zijn om veranderingen te bewerkstelligen, hoe beroerd de wereld er ook voor staat. Ik zie het ook bij mijn eigen kinderen. Het is een nummer waarmee ik hen wil motiveren. Jullie kunnen het! Ik wil daar wel aan toevoegen dat die hoop geen vrijbrief voor mijn generatie mag zijn om werkeloos toe te kijken. Wij hebben onze eigen verantwoordelijkheid.”

“Een heel belangrijke. We hebben het album opgenomen in Bodø, 90 kilometer boven de poolcirkel, omgeven door een ongerepte natuur: alleen maar bergen, sneeuw en bossen. Een heel dramatisch decor. De relatie tussen de mens en zijn omgeving is daar heel direct. True North is een brief, een gedicht van A-ha vanuit dat hoge noorden van ons land. Het resultaat is wel heel anders dan de eerste plannen, maar dat zijn we met deze band wel gewend. Het idee was bijvoorbeeld dat we alle drie songs zouden aanleveren. Morten (Harket, zanger) bleek ook met zijn soloplaat bezig te zijn, waardoor het songschrijven neerkwam op Paul (Waaktaar-Savoy, gitaar) en mij. We zijn die heel verschillende mensen, met heel verschillende prioriteiten.”

“We hebben nooit een geheim gemaakt van de verstandhouding binnen de band. Toen we begonnen, woonden we met z’n drieën in een piepklein appartementje in Londen en hadden we nauwelijks geld om eten te kopen. We wonen nu in verschillende delen van de wereld en spreken elkaar zelden. Wat we echter delen is een enorme liefde voor muziek. Als we bij elkaar komen, heeft dat ook maar een doel: om iets betekenisvols toe te voegen aan onze catalogus. Het scoren van hits is allang geen doel meer. We willen nu vooral iets moois maken.”

“Het plan was om volgend jaar een True North tournee te doen. We zijn alleen nog steeds groggy van de concertreeks van eerder dit jaar die inmiddels we tot de ‘Troubled Tour of 2022’ gedoopt hebben. Het was een ratjetoe van nieuwe shows en optredens die eerder vanwege covid gecanceld waren. Het gevolg was dat we de ene avond in een theater stonden, de volgende op een festivalterrein met 80.000 mensen en weer een paar dagen later in een stadion speelden. In logistiek opzicht was het een nachtmerrie, ook omdat vluchten uitvielen en band- en crewleden corona kregen, waardoor we soms opnieuw data moesten cancelen. De tournee beleefde wel een mooi eind met een show in de Hollywood Bowl, een legendarisch openluchttheater in Californië.”

“Precies. En de magie van die enorme historie hangt er nog steeds. Opnieuw vanwege coronaperikelen leek ook deze show niet door te gaan, maar gelukkig loste alles zich tijdig op. Het was een bucketlist dingetje. Iets waar ik later mijn kleinkinderen over kan vertellen, haha!”

“Het heeft alles te maken met de coronacrisis en de lockdown die daaruit voortkwam. De wereld kwam opeens tot stilstand, natuurlijk ook voor ons. We hadden een paar maanden nodig om dat tot ons door te laten dringen. Vervolgens vroegen wij ons af: wat nu? We voelden een drang om iets te doen, iets creatiefs. Ondertussen zapte ik ’s avonds, net als de rest van de wereld, langs alles wat Netflix te bieden had. Zo stuitte ik op een keer op de filmversie van Western Stars van Bruce Springsteen, waarin hij zijn gelijknamige album live vertolkt. Het bracht me om het idee om zoiets met A-ha te doen, alleen typisch Noors, dus donkerder en meer melancholiek. In het begin dachten we aan een album dat we live in de studio zouden opnemen, inclusief de beelden. Het idee was om vrienden en collega’s mee te laten spelen, maar dat was vanwege de coronacrisis niet haalbaar. Wel lukte het om het Norwegian Arctic Philharmonic Orchestra erbij te betrekken. We hebben de sessies gefilmd. Net als de gesprekken waarin we de achtergronden van de songs schetsen. Zo groeide het idee om er een echte film van te maken. Vorig jaar is natuurlijk al A-ha: The Movie uitgekomen, maar naar mijn smaak ging het daarin vooral om de persoonlijke dynamiek in de band. Het moest ditmaal om de muziek draaien.”

“Terwijl we bezig waren, realiseerden we dat een aantal songs inderdaad ging over hoe we ons als mensen verhouden met onze omgeving. Zoals de zorgen die we hebben over de toekomst van de aarde. Het gold zeker voor mijn songs, die ik geschreven had terwijl ik op een bootje midden op oceaan dobberde – een inspirerende omgeving. Het is tegelijk een thema dat ook in Noorwegen sterk leeft, omdat mijn land steenrijk geworden is dankzij de olie die uit de zeebodem gehaald wordt. Het is een voorspoed die als het om het milieu gaat een scherpe keerzijde heeft. Onze handen zijn vuil van het zwarte goud dat we uit de grond hebben gedolven. Die realiteit staat centraal op het album. True North moest daarmee een actueel album worden, niet een zoveelste plaat van A-ha.”