Zijn eerste twee albums brachten Ozark Henry bakken met goede recensies, maar de verkoopcijfers bleven daarbij achter. Alles veranderde echter in 2001 met zijn derde plaat Birthmarks, waarvan vrijdag 23 september – met enige vertraging – de 20-jarige jubileumeditie uitkomt. Piet Goddaer alias Ozark Henry blikt terug op een cruciaal album.
Nadat Piet Goddaer enkele jaren actief was geweest in het project Word, lanceerde hij in 1996 zijn solocarrière met het debuut I'm Seeking Something That Has Already Found Me. De Belgische zanger en muzikant deed dat onder de vlag van Ozark Henry. De muziek was vaak net zo ruw en ontoegankelijk als de Amerikaanse streek waar hij de eerste helft van zijn artiestennaam aan ontleend had. Veel positieve reacties waren zijn deel; zelfs David Bowie liet zich lovend over het album uit. De echte doorbraak bleef echter uit, wat Ozark Henry later zou wijten aan zijn toenmalige label en management. De geschiedenis herhaalde zich twee jaar later met zijn volgende album This Last Warm Solitude. Opnieuw waren de recensies uitgesproken complimenteus, maar de verkoopcijfers bleven weer achter – deels omdat het nog altijd schortte aan de distributie van het album. Toen platenmaatschappij Double T Music ook nog eens in zwaar weer verzeild raakte, realiseerde Ozark Henry dat hij elders zijn heil moest zoeken. Hij tekende in 2001 bij de muziekgigant Sony.
Veel hing af van het plaat, maar Ozark Henry herinnert zich niet dat hij gebukt ging onder de druk van opgeklopte verwachtingen. “Tijdens het maken van mijn tweede album bekroop mij regelmatig het gevoel dat bepaalde nummers het wel eens goed zouden kunnen doen op de radio. Kort na het uitkomen ervan ben ik ook op tournee gegaan in Frankrijk. Het leek eindelijk allemaal te gebeuren. Mijn label ging echter ten onder, wat overigens niet aan mijn plaat lag. Dus gebeurde er opnieuw niets. Toen ik getekend werd door Sony had ik het gevoel dat mijn moment eigenlijk al gepasseerd was.”
Het weerhield Ozark Henry echter niet om met groot enthousiasme aan de slag te gaan. Hij werd daarbij extra gestimuleerd door het groter dan gebruikelijke budget, wat hem in staat stelde om een deel van het album in de iconische RAK-studio in Londen op te nemen. Heilige grond waar klassiekers van Ultravox, Big Country, The Smiths, Kim Wilde, Hot Chocolate en Smokie ter wereld waren gekomen. “Ik had meer middelen ter beschikking, dus kon ik voor bepaalde songs strijkers of een blazerssectie inhuren, terwijl ik voorheen alles programmeerde. Ik had echter geen idee of er een groot publiek zou zijn voor de nummers die ik daar opnam. Birthmarks kwam uit op 11 september 2001. Mijn voorgevoel leek daarmee bevestigd te worden. Mijn nieuwe plaat kwam uit op de dag dat we aan het begin van een derde wereldoorlog leken te staan.”
Birthmarks werd desondanks een enorm succes. Ozark Henry geeft alle krediet daarvoor een zijn nieuwe platenmaatschappij. “Het team van Sony heeft week na week keihard gewerkt aan het album. Alles werd uit de kast getrokken om de wereld ervan te overtuigen dat dit iets moois was. Ze geloofden er echt in. Ik heb daar enorm geluk mee gehad. Achteraf gezien weet ik ook dat het een toegankelijk album was. Er staan verhalen op waarmee mensen zich makkelijk kunnen identificeren. Het is door het publiek omarmd, zoals dat ook met latere albums gebeurde. Zo is het uiteindelijk toch gelukt met Birthmarks. Het heeft uiteindelijk 90 weken in de Belgische albumlijst gestaan.”
Ozark Henry erkent dat het bijna ‘ouderwets’ is zoals er aan zijn album gewerkt is, maar trekt tegelijkertijd een parallel met het heden. “Ik heb hetzelfde de afgelopen jaren zien gebeuren met Stromae, als ik even een andere Belgische artiest mag noemen. Zijn succes in België en Frankrijk verbaasde me niet. Het is een universum dat wij begrijpen. Zijn teksten zijn ook erg goed. Er is geprobeerd om zijn muziek ook toegankelijk te maken voor andere landen, zoals Nederland. Daar heeft een team aan gewerkt dat echt in hem gelooft. Als ik zie hoe snel hij de Ziggo Dome uitverkoopt, is dat ook gelukt. Een uniek succes voor een Franstalige artiest. Prachtig om zoiets te zien.”
Terug naar Ozark Henry. Nog in 2001 scoorde hij een hit met de single Rescue. Hij ging op tournee met een nieuwe band, aanvankelijk als support van Hooverphonic, later op eigen kracht. In 2002 werd het succes van het album bezegeld met een tweede hit: Sweet Instigator. Alle deuren zwaaiden toen open voor Ozark Henry. Hij leverde een bijdrage aan de soundtrack voor Sedes & Belli, schreef mee aan een nieuw (en succesvol) album van Novastar en werd onderwerp van een Canvas-documentaire. In 2003 speelde hij op zowel Pinkpop als Rock Werchter – festivaloptredens die veel bijval kregen van pers en publiek. Ozark Henry was gearriveerd om nooit meer uit beeld te verdwijnen. Hij bleef in de decennia die volgden albums en soundtracks maken, trad met grote regelmaat op, werd onderscheiden met gouden en platina platen, werkte samen met bedrijven en modehuizen, en ontwikkelde zich tot een innovator op het gebied van 3D audio.
Het leven van Ozark Henry staat op dit moment echter in teken van dat alles veranderende album uit 2001. In september begon hij met een Belgische tournee waarbij Birthmarks centraal zal staan. Op 23 september verschijnt een heruitgave van de plaat, o.a. als dubbel-lp. “Op de A en B-kant staat het reguliere album, waarbij de songs wel opnieuw gemasterd zijn. De C en D-kant van de dubbel-lp bevatten extra nummers, zoals B-kantjes van de toenmalige singles. Het is materiaal dat destijds wel digitaal verscheen, maar vaak allang niet meer beschikbaar is. De tournee in België loopt tot begin volgend jaar. Daarna gaan we ook in Nederland optreden. Dat zal vanaf maart zijn. Er wordt op onze Facebookpagina nu al om die concerten gevraagd. Ze zijn mij er dus nog niet vergeten.”
Vanwege het jubileum van het album nam Ozark Henry ook een nieuwe versie op van de hitsingle Sweet Instigator, ditmaal als duet met de Nederlandse alleskunner Ellen ten Damme. “Voor ik muziek ging maken, was ik actief in de theaterwereld. In die periode heb ik Ellen al leren kennen. Ik heb haar altijd bewonderd. Vanwege haar talent en haar energie. Sweet Instigator is geschreven als een hommage aan sterke vrouwen, waarbij ik toen in de eerste plaats aan mijn moeder en aan mijn vrouw dacht. Zo’n duet moet dan ook met een sterke vrouw gezongen worden. Ik heb Ellen ten Damme gevraagd en tot mijn grote geluk wilde ze dat graag doen.”
Ozark Henry vertelt de afgelopen jaren veel nieuw materiaal geschreven te hebben. “Ik heb genoeg songs voor vijf complete albums. Het is nu aan mij om daar een keuze uit te maken. Misschien besluit ik juist om dat niet te doen, en om nieuwe nummers te schrijven voor een zesde album. Wat dat betreft is het goed dat ik nu op tournee ben. Ik wil mijn keuze deels van de mensen in de zaal af laten hangen. Wat past bij deze tijd? Welke muziek wil ik nu met mijn publiek delen? Want dat is de essentie.”
Tekst: Robert Haagsma