Het contrast kon nauwelijks groter zijn: terwijl de meeste bands die voortkwamen uit de ooit zo trotse Haagse beatscene begin jaren tachtig ten prooi gevallen waren aan de nostalgie, omarmde het buitenbeentje Golden Earring juist het nieuwe fenomeen de video clip. De timing kon ook niet beter zijn. In 1981 was MTV omgeven met veel publiciteit begonnen met het non-stop uitzenden van muziekvideo’s. De clipzender was in luttele maanden een enorme factor van betekenis geworden in het internationale muzieklandschap.
Golden Earring Clips van Dick Maas 1982 – 1997 door Aart van Grootheest, Cees van Rutten, Jan Sander Van Gorcum ISBN 9789023258711
Golden Earring overwoog in 1982 weliswaar te stoppen, maar wilde nog een grote klapper maken. Dat moest Twilight Zone worden, plus het album waar die single van afkomstig was: Cut. De band realiseerde zich dat in deze nieuwe realiteit een goede videoclip essentieel was. Als regisseur werd de aanstormende filmmaker Dick Maas aangetrokken. Barry Hay was onder de indruk geraakt van een reeks korte filmpjes die deze voor de VPRO gemaakt had.
Het bleek een perfecte match te zijn. Twilight Zone was een beeldend nummer, met een tekst die voldoende aanknopingspunten bood voor een clip vol broeierige suspense. Dick Maas ontpopte zich als een regisseur met een grote affiniteit met muziek, die bovendien behept was met een gezonde dosis zwarte humor, iets waar de band zelf ook niet vies van was.
Het pakte allemaal boven verwachting uit. Voor de puriteinse Amerikaanse markt werden blote borsten en een bungelende injectienaald weggeknipt, waarna de clip overuren begon te draaien op MTV. Twilight Zone – ijzersterk nummer natuurlijk – werd een internationale hit, met onder anderen een eerste Top 10-notering in Amerika (de vorige klapper Radar Love was daar niet verder gekomen dan een 13e plaats). Golden Earring was terug. Nieuwe tournees door Amerika volgden. Een comeback waarin de clip van Dick Maas dus een aanzienlijke rol had gespeeld.
Alleen dat feit rechtvaardigt al het boek Golden Earring Clips van Dick Maas 1982 – 1997 dat door drie diehard Golden Earring fans en kenners is geschreven. Minutieus worden de voorbereidingen, opnamedagen en andere omstandigheden gereconstrueerd, vaak door de ogen van de bandleden, figuranten en technici die er zelf bij betrokken waren. Uiteraard komt Dick Maas, die zelf succes zou hebben met films als De Lift, Flodder en Amsterdamned, ook uitvoerig aan het woord. De verhalen zijn interessant en worden geïllustreerd met een weelde aan beeld: foto’s, stills uit de clips, knipsels, posters, scripts, schetsen en nog veel meer. Bij deze duik in dit verleden van Golden Earring bleef geen enkele archiefkast ongeopend. De fraaie vormgeving van het alles verdient een extra compliment.
Uiteraard staan de schrijvers ook stil bij de commotie die de clip bij When The Lady Smiles veroorzaakte, met name vanwege de door Barry Hay aangerande non. Het smoorde vooral in Amerika de comeback in de kiem. Tegelijkertijd ontkrachten de auteurs het hardnekkige verhaal dat Hilary Clinton hetzelfde nummer ooit uitkoos tot haar campagnelied, met zogenaamd desastreuze electorale gevolgen. Het liedje was gewoon een keer op een bijeenkomst afgespeeld, overijverige journalisten hadden er een storm in een glas water van gemaakt.
Zeker in het jaar dat Golden Earring gedwongen werd te stoppen, is het heerlijk om alles weer voorbij te zien komen. Ook letterlijk, want met afgedrukte QR-codes kun je alle clips zo op je smartphone oproepen. Het is goed dat deze bijzondere kant van het succesverhaal van Golden Earring zo grondig uitgediept is, want maakt extra duidelijk wat een unieke plaats Golden Earring al die jaren in de Nederlandse popmuziek heeft ingenomen.