Het is vandaag 16 oktober precies 40 jaar geleden dat The Eurythmics debuteerden met het album In The Garden. Hoewel het niet goed verkocht, was het wel het startpunt van een bijzondere loopbaan. Zangeres Annie Lennox en muzikant Dave Stewart groeiden uit tot het succesvolste popduo van de jaren tachtig dankzij hits als Sweet Dreams (Are Made Of This), Who's That Girl, Here Comes The Rain Again, Would I Lie To You? en There Must Be An Angel (Playing With My Heart en It's Alright (Baby's Coming Back). In The Garden bleef een echte cultplaat, die het verdient om alsnog ontdekt te worden.
The Eurythmics kwamen bepaald niet uit de lucht vallen. Vooral multi-instrumentalist Dave Stewart had in 1981 al een heel muzikaal leven achter de rug. In de jaren zeventig was hij lid geweest van Longdancer, een folk-achtig gezelschap. Aan het eind van dat decennium werkte hij samen met zangeres Annie Lennox in The Tourists, waarmee in 1979 en 1980 liefst drie albums gemaakt werden. Platen vol energieke new wave en powerpop. Hoewel er een hitje gescoord werd met een erg leuke versie van Dusty Springfields’ I Only Want To Be With You, viel de band in 1980 alweer uit elkaar. Anne Lennox en Dave Stewart snakten naar meer creatieve armslag en gingen samen verder als The Eurythmics: een androgyn ogende zangeres en een nerdy muzikant die oogde alsof hij zich zelden buiten een studio vertoonde.
Britse duo benutte de creatieve vrijheid voluit tijdens het maken van het eerste album. Annie Lennox en Dave Stewart hielden beiden erg van de Duitse elektronica zoals die in de jaren zeventig gefloreerd had en die rond 1980 een comeback maakte (Neue Deutsche Welle). Ze betrokken om die reden de studio van krautrock producer Conny Plank in Keulen. Gasten op de plaat waren Duitse prominenten als Holger Czukay en Jakie Liebezeit van Can, Robert Görl van het duo Deutsch Amerikanische Freundschaft en verrassend genoeg de Blondie-drummer Clem Burke.
Het debuut In The Garden verscheen op 16 oktober 1981 via platenmaatschappij RCA. Het album was gestoken in een prachtige hoes die de muzikale lading goed dekte. The Eurythmics boden op deze eerste plaat veel variatie. Er was veel omfloerste pop waarop het lekker wegdromen was: English Summer, She’s Invisible Now en Your Time Will Come. Songs als Caveman Head en Belinda lieten een steviger kant van het tweetal horen. De elektronica waar beiden zo dol op waren, dook op in nummers als Take Me To Your Heart, Never Gonna Cry Again en All The Young (People Of Today). Het waren allemaal erg sterke songs: mooie melodieën, fraaie arrangementen, terwijl de zang van Annie Lennox al helemaal boven alle twijfel verheven was.
Het enige dat misschien ontbrak was dat ene nummer dat na een flinke dosis radio-airplay uit kon groeien tot een onverbiddelijke hit. Belinda en Never Gonna Cry Again werden wel op single uitgebracht, maar deden niets. Hoewel de recensies van het album uitgesproken positief waren, ook in de doorgaans nogal kritische Britse muziekpers, vertaalde dat zich niet naar klinkende verkoopcijfers. Wat heet: In The Garden haalde zelfs nergens de albumlijsten. Ook niet in het eigen Engeland.
Het zal ongetwijfeld een teleurstelling geweest zijn voor Annie Lennox en Dave Stewart, maar ze lieten zich er niet door uit het veld slaan. Op 4 januari 1983 lag het nieuwe album Sweet Dreams (Are Made Of This) alweer in de winkel. De plaat kende meer stilistische samenhang. De wonderschone zang van Lennox had een prominentere plaats in de mix gekregen. In de vorm van het titelnummer bevatte dit album ditmaal wel die doorbraak forcerende single. Wat heet: Sweet Dreams (Are Made Of This) haalde de eerste plaats van de hitlijsten in Amerika, Canada en Frankrijk, terwijl het de top 10 inschoot in landen als Engeland (nummer 2!), Nederland, Ierland, Zwitserland, Spanje, België, Oostenrijk en Australië. The Eurythmics waren dankzij dat ene nummer van het een op het andere moment alom aanbeden wereldsterren.
De jaren die volgden brachten nog veel meer hits en succesalbums. Het debuut In The Garden bleef weinig meer dan een voetnoot in dat glanzende succesverhaal. Ondanks de magere verkoopcijfers was het een essentieel onderdeel van de geschiedenis van The Eurythmics. Het is daarbij wel zo prettig dat geen van de songs overuren hebben gemaakt op de popzenders. Ze klinken nog fris in de oren. In The Garden is boven alles een erg sterk album, vol prachtige liedjes. Het verdient het om (her)ontdekt te worden.