Catchy popsongs, dat is waar The Script om bekend staat. De Ieren weten als geen ander hoe je hit na hit schrijft, maar wat zijn nu eigenlijk hun tien beste nummers? We zochten het voor je uit en gaan er vanuit dat je ze alle tien kunt horen tijdens het optreden van de band in de ZiggoDome volgend jaar.
De tweede single van het debuutalbum van The Script, ook The Script genaamd. The Man Who Can’t Be Moved werd geschreven door The Script-bandleden Mark Sheehan en Danny O’Donoghue, samen met producer Steve Kipner en Andrew Frampton. In Nederland was het nummer meteen een succes, zo riep Radio 538 het liedje uit tot Alarmschijf. Ook Nielson was fan, hij coverde het nummer in 2014 onder de titel De Man Die Niet Kan Gaan. Daarnaast was The Man Who Can’t Be Moved veel te horen in het vierde seizoen van de Amerikaanse tv-serie Ghost Whisperer, iets wat heeft bijgedragen aan het succes van het liedje.
Een van de weinige songs van The Script die ze maakten met een gastmuzikant, will.i.am om precies te zijn. Het idee voor de samenwerking ontstond toen de rapper en The Script-zanger Danny O’Donoghue samen juryleden waren bij The Voice UK. ‘We schreven het nummer in anderhalf uur en gingen er vanuit dat hij het ook wilde produceren. Hij vond alleen dat we dat ook zelf wel konden doen’, aldus de zanger. Het liedje werd ook gecoverd door de cast van de Amerikaanse tv-serie Glee.
Ondanks het feit dat Breakeven het in de Nederlandse hitlijsten niet zo goed deed, werd het op de radio wel veel gedraaid en daardoor is het nummer alsnog een van de bekendere songs van The Script. Rondom de videoclip van het nummer ontstond nog bijna een klein drama: een van de exen van zanger Danny O’Donoghue werd bijna gecast als figurant maar uiteindelijk kozen de makers van de clip toch voor een ander meisje.
The Script riep voor Nothing wederom de hulp van Andrew Frampton en producer Steve Kipner. Het nummer gaat over een man die zijn vriendin probeert terug te winnen, maar wanneer hij haar belt blijft het stil aan de andere kant van de lijn. Nothing is terug te vinden op het tweede album van de band, Science And Faith.
For The First Time was de eerste nummer 1-hit die The Script scoorde in thuisland Ierland en het nummer is afkomstig van hun tweede album Science And Faith. Hoewel de band politieke boodschappen meestal vermijdt, is er in dit nummer aandacht voor de wereldwijde economische recessie en de bijbehorende werkloosheid van dat moment. Het nummer werd later gecoverd door de Engelse boyband The Wanted, ook gebruikte de Amerikaanse rapper Machine Gun Kelly een sample van het liedje voor zijn track Her Song.
Uniek voor Six Degrees Of Separation is dat het een duet is tussen zanger Danny O’Donoghue en gitarist Mark Sheehan. Voor Danny was het liedje ook een leermoment nadat hij roddels over zichzelf las in de Britse media: ‘Dit was de eerste keer dat de band in de spotlights stond. Er werd mij gevraagd waarom ik de geruchten zo lang negeerde, maar er is geen gebruiksaanwijzing over hoe je hiermee moet omgaan. Daarbij, ik was in rouw. Mijn relatie was net over.’ De band trad met het nummer bij The Voice Of Holland.

Superheroes is de eerste single van No Sound Without Silence, het vierde album van de Ierse band. Het liedje is volgens The Script een eerbetoon aan alle anonieme helden van de wereld en werd geschreven door Danny O’Donoghue, Mark Sheehan en James Barry. De bijbehorende videoclip nam de band op in Johannesburg in Zuid-Afrika. ‘We brachten daar een paar dagen door en waren vooral samen met de mensen die daar in de townships wonen. Dat zijn pas echte superhelden’, aldus Danny over hoe de clip werd geïnspireerd door de omgeving van Johannesburg.
Niet het meest succesvolle nummer van de band, maar wel eentje die in Nederland elk jaar in de Top 2000 belandt. Het nummer is de tweede single van vierde album No Sound Without Silence en gaat over hoe de band complexe dingen probeert te versimpelen in een liedje. Zanger Danny O’Donoghue legt uit: ’We wilden een twist maken op een woord: where’s the good in goodbye, where’s the fair in farewell… Daarna hebben we er een tekst omheen geschreven en volgens mij heeft dat goed uitgepakt.’
Ondanks de titel is Rain een vrolijk zomernummer dat op het vijfde album van The Script staat, Freedom Child. Het liedje werd door Danny O’Donoghue en Mark Sheehan samen met Camille Purcell en James Barry geschreven. In Nederland belandde Rain op de derde plek van de hitlijsten, ook in thuisland Ierland was het liedje een dikke hit. Rain is een van de laatste nummers die de band voor Freedom Child schreef en is luchtiger dan we van The Script gewend zijn. ‘We wilden wat lichters. Op een feestje loop je ook niet op iemand af en begin je meteen over een heel zwaar onderwerp te kletsen. Soms is het fijn om even te kunnen ontsnappen aan alles en niet te serieus te zijn.’
Op het zesde en laatst verschenen album van de band, Sunsets And Full Moons, staat ook The Last Time. Het nummer gaat over het gevoel dat je hebt wanneer je degene van wie je houdt voor de laatste keer ziet. Muzikaal gezien is The Last Time een terugkeer naar de muziek die de band in hun begintijd maakte, een Engelse recensent schreef dat het hem deed denken aan de songs van Science And Faith en No Sound Without Silence.
