John Mayer oogt op de hoes van zijn nieuwe album of hij zo uit een scene is gestapt van Miami Vice, een in de jaren tachtig razend populaire politieserie. Toeval is dat natuurlijk niet. De Amerikaanse zanger en gitarist grijpt op zijn achtste album regelmatig terug op het gepolijste geluid van dat decennium. Omdat er een helende werking vanuit gaat, zei John Mayer in een recent interview. We zijn daar na anderhalf jaar coronacrisis hard aan toe, vindt hij. Het album is daarmee zowel nostalgisch als actueel.
Het nieuwe album van John Mayer werd voorafgegaan door de single Last Train Home. Van de weelderige keyboardpartijen, de subtiele percussieaccenten tot de ingetogen gitaarpartijen, het is onmogelijk om niet te denken aan Toto ten tijde van Rosanna, Africa en Stop Loving You. De hoes van Sob Rock herinnert niet alleen de in pasteltinten opgetrokken schijnwereld van Miami Vice, het artwork ademt hetzelfde gestileerde chique uit als de albums die Eric Clapton en Bryan Adams in de jaren tachtig afleverden. Zoek de lp-hoes van You Want It You Got It van de Canadese superster er maar eens bij.
De songs voor het album schreef John Mayer tijdens de lockdown. Hij vroeg zichzelf daarbij af hoe zijn muziek geklonken zou hebben als hij beroemd geworden was in de jaren tachtig, de tijd waarin hij voor het eerst droomde over een sterrenbestaan. In de schaarse interviews die John Mayer in aanloop daar naartoe gaf, vertelde hij dat de sound uit dat decennium voor hem ook een helende werking heeft. Na anderhalf jaar gezucht te hebben onder de gevolgen van de coronacrisis waren we volgens hem wel toe aan een flinke dosis geneeskrachtige muziek. ‘Ik vroeg mijzelf af welke muziek geeft me het gevoel geeft dat alles weer okay wordt’, zei hij in de Wall Street Journal. ‘Het is de muziek waar ik naar luisterde toen ik opgroeide in de jaren tachtig. Het geluid daarvan herinnert me aan veiliger tijden.’
Sob Rock is dan ook een album om je heerlijk in weg te laten zakken, als in het spreekwoordelijke warme bad. De jaren tachtig duiken opnieuw op in een nummers als Shot In The Dark en Carry Me Away. Toch is het door Don Was (o.a. The Rolling Stones, Bonnie Raitt, Elton John, Ryan Adams) geproduceerde album veel meer dan een retourtje naar vervlogen tijden. ‘Til The Right One Comes is een mooi, ingetogen popliedje. Tijdloos en vooral heel erg John Mayer. Het kan bijna niet anders of het omfloerste Wild Blue is een ode aan de in 2013 overleden zanger en gitarist J.J. Cale. Mayer heeft zelfs diens lome, licht-hese zangstijl geadopteerd.
John Mayer is natuurlijk niet alleen een erg aangename zanger; op Sob Rock laat hij opnieuw horen dat hij ook nog altijd een fenomenale gitarist is. Geen virtuoos die snelheidsrecords op zijn gitaarhals wil breken, maar een smaakvolle solist die zijn instrument alleen laat spreken als het liedje dat nodig heeft. Zoals in het nummer New Light, meteen ook een van de sterkste momenten op het nieuwe album.
Helemaal in lijn met de muziek is de toon van de teksten ook overwegend hoopvol en positief. Zijn vorige plaat The Search For Everything ging de geschiedenis in als een typisch break-up album. Op Sob Rock wordt juist weer hardop gesmacht, bijvoorbeeld in New Light en in het afsluitende All I Want Is To Be With You. In dat laatste nummer laat John Mayer zijn gitaar nog even huilen als Eric Clapton in zijn beste Armani-pakken tijd.
Sob Rock is daarmee een gevarieerd, sterk, soms verrassend en dan weer bij vlagen vertrouwd werkstuk van de Amerikaanse muzikant. Hij verraste zijn achterban eerder dit jaar door snippers van zijn aan komende album te laten horen via de vooral onder een heel jong publiek geliefde app TikTok. Met zijn hoofd mag John Mayer dan in de jaren tachtig zitten, hij bewees hiermee tegelijkertijd met beide benen in het heden te staan.
Sob Rock is op 16 juli 2021 verschenen via Columbia/Sony