Anneke van Giersbergen had haar nieuwe album The Darkest Skies Are The Brightest natuurlijk het allerliefst gepromoot met een tournee langs de internationale podia. Om voor de hand liggende redenen zit dat er voorlopig niet in. Wie de Nederlandse zangeres toch live bezig wil zien, kan een ticket kopen voor de Darkest Skies Virtual Experience dat op zondagavond 28 maart aanstaande plaatsvindt. In de aanloop naar die onlineshow vertelt de zangeres over haar meest persoonlijke album tot nu toe.
Nederland leerde Anneke van Giersbergen kennen als zangeres van de Brabantse metalband The Gathering. Ze maakte haar debuut op het in 1995 verschenen album Mandylion, nog altijd een klassieker in de Nederlandse popmuziek. Ze bleef lid tot 2007, een periode waarin The Gathering uitgroeide tot een internationale topact. Ondanks dit succes, besloot ze de band te verlaten en aanvankelijk verder te gaan als Agua de Annique. Sinds 2011 is ze echter weer onder eigen naam actief, waarbij ze niet met grote regelmaat zelf albums maakt, maar ook samenwerkt met grootheden als Devin Townshend, Arjen ‘Ayreon’ Lucassen en bands als Anathema, Amorphis en Moonspell. Ze onderstreepte haar veelzijdigheid in 2017 met aan gastoptreden bij de Zeeuwse trots BLØF. Datzelfde jaar keerde ze ook terug bij haar oude muzikale liefde met de nieuwe metal formatie VUUR, waarvan het album In This Moment We Are Free – Cities verscheen. Op haar nieuwste soloplaat, het prachtige The Darkest Skies Are The Brightest, laat Anneke van Giersbergen weer een heel andere kant van zichzelf zien. De teksten zijn persoonlijk, de folkachtige muziek is deels akoestisch.
“Heel raar eigenlijk. Het album wordt heel goed ontvangen. Iedereen duikt erop en iedereen vindt ‘m mooi. De reacties zijn zelfs veel enthousiaster dan bij mijn vorige plaat. Ik werd er echt door verrast. Normaal gesproken betaalt zich dat ook terug in veel optredens voor volle zalen. Alleen nu niet en dat voel ik wel. Het is best lastig. Je valt dan toch een beetje in een gat. Ik word er zelfs wat somber van. Optreden is voor mij namelijk het allertofste wat er is. Ik haal er zoveel energie uit. En mijn inkomen, laten we ook dat niet vergeten. Gelukkig word ik wel veel door de radio gevraagd voor interviews en om liedjes te zingen. Uitnodigingen die ik altijd met beide handen aangrijp. Het is erg leuk om te doen, ik moet mij altijd weer even concentreren. Het is toch een soort optreden.”
“Eigenlijk was ik van plan om een nieuw VUUR-album te maken. Het was wat traag gegaan met die band. Ik weet niet zo goed waar het aan lag, de bandnaam misschien. Ik had in elk geval gehoopt dat we snel onze draai in de scene zouden vinden, met bijvoorbeeld veel optredens op metalfestivals. Toen het allemaal wat op zich liet wachten, was mijn eerste idee om gelijk een tweede cd van VUUR te maken, om alles zo toch in beweging te houden. Juist opdat moment gebeurde er van alles in mijn privéleven. Het ging even niet goed tussen mijn man (en manager, red.) Rob en ik. We zijn al lang bij elkaar, al 25 jaar. Er zijn dan altijd pieken en dalen, maar het dal was dit keer wel dieper dan normaal. Het stemde me ook somber dat het met VUUR niet zo liep. Het was mijn baby. Ik had er zo in geloofd. De teksten die ik schreef waren dan ook heel melancholiek. Even maakte ik mijzelf wijs dat ik daar wel metalriffs onder kon zetten, maar al snel realiseerde ik mij dat ik tegen mijzelf aan het liegen was. Het werden op die manier geen goede songs. Toen heb ik aan de rem getrokken. Ik heb mij teruggetrokken in een huisje aan een bosrand en heb daar de nummers geschreven en afgemaakt. Dit was dus het resultaat. Ik was er zelf ook door verrast. Er zit bijvoorbeeld folk in. Ik houd daarnaast van Kate Bush en Fleetwood Mac. Allemaal muziek waar ik al jaren naar luister, maar wat er bij mij nooit eerder uit is gekomen. ”
“Een beetje. Ik heb altijd persoonlijk teksten geschreven. De songs op het VUUR-album gaan bijvoorbeeld over steden en reizen. Allemaal dingen die ik zelf heb meegemaakt, alleen ligt dat natuurlijk veel minder dicht bij mijn hart. Ik heb ook even getwijfeld toen de coronacrisis uitbrak. Opeens stond de wereld in de brand. Was dat het moment om met zo’n persoonlijke plaat te komen? Ik heb het toch doorgezet, omdat ik eigenlijk ook niet anders kon. Ik merk nu dat het een goed besluit is geweest. Het gaat uiteindelijk om het overwinnen van tegenslagen en vechten voor iets waarin je gelooft. Universele thema’s die juist heel erg passen in deze tijd. Iedereen heeft ermee te maken. Ik merk het ook in de reacties die ik krijg. Mensen vertellen me dat ik verwoord wat zij zelf voelen.
“Haha, die komt echt nog wel een keer. Toen dit album af was, had ik niet het gevoel al uitgeschreven te zijn. Als alle interviews achter de rug zijn, wil ik de draad snel weer oppakken. Ook omdat de manier van werken mij hele goed bevallen is. Normaal componeerde ik vaak op tournee, in hotels en in vliegtuigen. Vaak met mensen om mij heen. Het leek mij heel saai om in totale afzondering aan nummers te werken, maar het was juist een geweldige ervaring. Ik wil het dus nog zo een paar keer doen en ik zie wel wat eruit komt.”
“Zeker, met het ouder worden ga je in het leven door nieuwe fases, die telkens weer nieuwe vragen oproepen. Zoals er ook elke dag dingen gebeuren die me laten nadenken over mijzelf en mijn situatie. Ik vind het mooi om dat allemaal te kunnen verwerken in mijn liedjes.”
“Ik ben tot nu toe niet heel erg actief geweest met onlineactiviteiten, maar dat gaat binnenkort dus veranderen. Op zondagavond 28 maart zal er een streaming event plaatsvinden met een liveoptredens, video’s en allerlei extra’s. De mensen kunnen daar via mijn website tickets voor kopen. Ik heb er veel zin in. We hebben er veel werk in gestoken. Het is inderdaad het beste alternatief, tot we weer ouderwets ‘on the road’ kunnen. Daar kan immers niets tegenop.”
Darkest Skies Virtual Experience, 28 maart, 21:00. www.annekevangiersbergen.com
Foto's: Mark Uyl
