Lijsten
De tien van...The White Stripes

Vandaag, vrijdag 12 februari, komt The White Stripes Greatest Hits uit, het eerste, echte verzamelalbum van het Amerikaanse duo. Tien jaar lang waren Meg en Jack White dankzij hun explosieve optredens en altijd weer verrassende singles en albums een van de meest bijzondere rockacts van hun tijd. Het is ook alweer tien jaar geleden dat ze definitief hun eigen weg gingen. Gelukkig hebben we de muziek nog en die klinkt nog even vitaal en intens als destijds. Iedereen heeft natuurlijk zijn of haar favorieten. Die van ons hebben we alvast op een rijtje gezet.

10) Ball And Biscuit (2003)

Ball And Biscuit is een blues-achtig nummer dat afkomstig is van het album Elephant. Al wordt het beschouwd als een van de beste songs die Jack White ooit schreef, het verscheen nooit op single. De tekst gaat over de mythische ‘zevende zoon van de zevende zoon’, die over magische krachten zou beschikken. Het is een thema dat ook regelmatig terugkomt in de oude blues nummers waar Jack White zo verknocht aan is. Tijdens een optreden op 17 maart 2004 in Detroit, Michigan werd Bell And Biscuit gespeeld door niemand minder dan Bob Dylan, daarbij geholpen door Jack White.

9) We’re Going To Be Friends (2001)

Het nummer dat een meer ingetogen kant van The White Stripes liet zien, verscheen in 2001 op single. Het stond ook op het in 2002 uitgekomen album White Blood Cells. Het is vooral een nostalgisch liedje, waarin met weemoed teruggekeken wordt op de onschuld van de middelbare schooltijd. We’re Going To Be Friends werd later gecoverd door Jack Johnson, terwijl het te horen was in verschillende televisieseries en films, o.a. Napoleon Dynamite en Wonder.

8) Jolene (2000)

Regel nummer een als je een cover opneemt: speel het origineel niet slaafs na, maar doe er iets bijzonders mee. Aan The White Stripes was dat wel toevertrouwd, zoals ze dat ook met verschillende heel uiteenlopende covers bewezen. Het origineel van Jolene, een nummer over een man die door een andere vrouw ingepalmd dreigt te worden, stamt uit 1973 en werd geschreven en gezongen door countryzangeres Dolly Parton. In haar versie leken mediators nog een goede kans te maken om de boel te lijmen. In de uitvoering van Jack en Meg White zijn de bloeddorstige advocaten elkaar al naar de keel gevlogen.  

7) Dead Leaves And A Dirty Ground (2002)

Dead Leaves On A Dirty Ground, afkomstig van White Blood Cells, gaat over de aloude vrees om thuis te komen terwijl de geliefde gevlogen is. Een thema dat erg mooi werd uitgewerkt door Eternal Sunshine of the Spotless Mind regisseur Michel Gondry, die er een bijpassende videoclip bij schoot. Het nummer liet daarnaast horen hoe diep de wortels voor de blues vooral bij Jack White zat. Een deel van de tekst ontleende hij aan de klassieker Death Letter, dat vooral bekend werd in de uitvoering van de blueslegende Son House. 

6) My Doorbell (2005)

My Doorbell was de tweede single afkomstig van het alom geprezen album Get Behind Me Satan. Een heerlijk nummer waarin Jack White nu eens niet zijn gitaar laat loeien, maar de piano te lijf gaat. Toch is het weer een typisch White Stripes-nummer. Uitbundig en explosief. De tekst is wel een tikje droevig. Een jongen wacht eindeloos op het geluid van zijn deurbel. Als het stil blijft weet hij het zeker: zijn vriendin heeft hem laten zitten.

5) You're Pretty Good Looking (For A Girl) (2000)

You’re Pretty Good Looking (For A Girl) is het openingsnummer van het tweede White Stripes-album De Stijl. Het liet horen dat het tweetal veel meer kon dan het spelen van keiharde blues en garagerock. Dit liedje heeft een pakkende, Beatles-achtige melodie. Jack White bewijst dat hij de meester van de beperking is. You’re Pretty Good Looking (For A Girl) duurt nog geen twee minuten, maar je hebt geen moment het gevoel dat je iets mist. Het nummer dook later op in de populaire filmcomedy The Hot Chick, waardoor The White Stripes een nieuw, groot publiek aanboorden.

4) Screwdriver (1999)

Het geluid van The White Stripes was een speltkroes waarin allerlei stijlen en tradities samenvloeiden. Van oude blues, classic rock in de stijl van Led Zeppelin tot latere invloeden als de grillige rock van The Pixies. Het kwam allemaal samen in dit nummer dat afkomstig is van het debuut uit 1999, een album dat vanaf de eerste tonen liet horen dat The White Stripes een unieke band was. De teksten gaan naar verluidt over de keer dat Jack White in een van de ruige buurten van zijn thuisstad Detroit bedreigd werd.

3) Hotel Yorba (2001)

Hotel Yorba bestaat echt, het werd in 1928 gebouwd in het zuidwesten van Detroit. Jack White was er altijd al door gefascineerd vanwege het gerucht dat The Beatles er tijdens een van hun Amerikaanse tournees gelogeerd hadden. Een onwaarschijnlijk verhaal overigens, aangezien het onderkomen toen al ernstig verloederd was. Tegenwoordig is het eigendom van de gemeente en is het een onderkomen voor de armlastige burgers van Detroit. Hotel Yorba, het nummer, werd op locatie door The White Stripes opgenomen. In kamer 206. Kennelijk verliepen die sessies niet helemaal rimpelloos. Toen het tweetal terugkeerde om er een clip op te nemen, kregen ze te horen dat ze ‘een levenslange ban’ hadden.

2) Fell In Love With A Girl (2001)

The White Stripes op z’n snelst, hardst en meest compact. In nog geen twee minuten raast het voorbij. Fell In Love With A Girl is een punkachtig nummer met een tekst waarin Jack White bezingt hoe hij verscheurd wordt tussen lust en echt liefde. Speciale vermelding verdient de spectaculaire video waarin Meg en Jack White met Legosteentjes nagebouwd zijn. De fabrikant weigerde het materiaal gratis ter beschikking te stellen, waardoor er voor het duo niets anders opzat dan al het materiaal bij de lokale speelgoedwinkel te kopen. Een paar jaar later werd het nummer gecoverd door Joss Stone, die er alleen wel Fell In Love With A Boy van maakte.

1) Seven Nation Army (2003)

We kunnen er niet onderuit: Seven Nation Army op de eerste plaats. Heel wat muziekliefhebbers zullen het jammer vinden dat het nummer overgeheveld is van de concertzaal naar de sportarena. Er kan bijna grote wedstrijd meer plaatsvinden zonder dat de opzwepende melodie van Seven Nation Army van de tribunes rolt. Volgens de overlevering gebeurde dat voor het eerst in oktober 2003 tijdens een Champions League wedstrijd tussen Club Brugge en A.C. Milaan. Nadat Brugge-aanvaller Andrés Mendoza gescoord had, reageerden de Belgische supporters door het thema van het White Stripes-nummer te scanderen. Toen hun club ook nog won, groeide het nummer als vanzelf uit tot het nieuwe, onofficiële strijdlied van de club. Vanaf dat moment was het hek van de dam en werd het door talloze andere supportersscharen overgenomen.  

Deel deze pagina:
Bekijk ook