Eind 1983 stuiterde vanuit het niets een zangeres met felgekleurd haar, oogverblindende make-up en een extravagante outfit de popmuziek binnen. Ze scoorde een eerste wereldhit met het aanstekelijke Girls Just Want To Have Fun, nog altijd een geliefd strijdlied van talloze zelfbewuste vrouwen. Na haar tweede album True Colors liep het succes echter gestaag terug. Vandaar dat we ons afvragen: wat is er geworden van Cyndi Lauper?
Op het eerste oog had Cyndi Lauper iets van een rebelse puber. Een meisje dat om ouders, leerkrachten en andere saaie volwassenen te tergen haar make-up extra dik aanzette, haar wilde haardos van fel contrasterende kleuren voorzag en zich consequent in oogverblindende outfits stak. Een imago dat nog eens extra aangezet werd door haar allereerste hit: Girls Just Want To Have Fun. Het nummer was al in 1979 door zanger en componist Robert Hazard geschreven, maar Cyndi Lauper had de tekst eigenhandig veranderd, om het zo een extra vrijgevochten, feministische lading te geven. Een aanstekelijk liedje, gezongen door een punk-achtig type. Een gouden combinatie. Het nummer werd begin 1984 wereldwijd een top 10-hit, ze verkocht miljoenen van haar debuutalbum She’s So Unusual. Cyndi Lauper was een ster.
Haar extravagante verschijning verhulde dat Cyndi Lauper op het moment van haar doorbraak al 30 jaar was en een muzikaal leven achter de rug had. Ze was al jong geïnteresseerd geraakt in muziek, acteren en kunst in het algemeen, maar sleet vervolgens heel wat jaren in clubs in New York waar ze hoofdzakelijk covers zong. De eindjes knoopte ze verder bij elkaar met een reeks uitzichtloze baantjes. Als zangeres van de band Blue Angel liep ze zowaar tegen een platencontract aan. Het titelloze album dat daar in 1980 uit voorkwam, werd onthaald op goede recensies, maar verkocht beroerd.
Cyndi Lauper tuimelde weer terug in het clubcircuit van New York en tijdens een van haar optredens daar werd ze ontdekt door David Wolff. De manager bracht hij onder bij Portrait, destijds een sub-label van platengigant Epic. En daar verscheen in 1983 haar debuut She’s So Unusual, dat naast de instant klassieker Girls Just Want To Have Fun de hits Time After Time, She Bop en All Through The Night bevatte. In 1985 zette jazztrompettist Miles Davis een mooie versie van Time After Time op zijn album You’re Under Arrest. In datzelfde jaar werd Cyndi Lauper tijdens de Grammy’s muziekprijzen uitgeroepen tot Best New Artist. Haar sterrenstatus kreeg extra glans toen ze gevraagd werd om een bijdrage te leveren aan de USA For Africa-single We Are The World, samen met andere sterren als Michael Jackson, Bruce Springsteen, Tina Turner, Stevie Wonder, Paul Simon, Lionel Richie, Diana Ross en Billy Joel.
De zangeres gaf het succes een uitstekend vervolg met True Colors, dat in 1986 uitkwam. Het titelnummer en Change Of Heart leverden haar nieuwe wereldhits op. Toch verkocht de plaat minder dan haar debuut. Het was een trend die zich doorzette op de albums die volgden, al wist ze eind jaren tachtig nog een hit te scoren met I Drove All Night, een mooie Roy Orbison-cover, afkomstig van haar album A Night To Remember. Het was haar laatste echte hit. Het jaar daarop schitterde ze nog wel tijdens de uitvoering van The Wall van Roger Waters in Berlijn.
Na het opdrogen van de hits wachtte haar echter geen zwart gat. De zangeres bracht op gezette tijden nieuwe albums uit, waarop ze onveranderd strijdbaar voor de dag kwam. In de loop van de jaren ontpopte ze zich daarnaast als een activiste die opkwam voor de rechten LGBT-gemeenschap, geld inzamelde voor onderzoek naar aids en borstkanker en aandacht vestigde op het droeve lot van daklozen in Amerika. Veel van die activiteiten sproten voort uit haar eigen True Colors Foundation. In interviews was ze ook altijd goed voor gepeperde quotes over de actuele politieke situatie van haar land.
Gelukkig verloor ze haarzelf daarbij niet uit het oog, maar sloeg ze in creatief opzicht steeds verder haar vleugels uit. Er bleek blijkens films als Vibes, Life With Mikey en de televisieserie Mad About You een zeer verdienstelijke actrice in haar te schuilen. Ze schreef songs voor musicals, leverde zowel de songs als de teksten voor de met prijzen overladen Broadway musical Kinky Boots. In 2008 bracht ze als duet met de Zweedse rockband The Hives de kerstsingle A Christmas Duel uit. En in 2013 toerde ze vanwege het 30-jarige jubileum van She’s So Unusual langs uitverkochte zalen in Amerika. Dat een speelgoedfabrikant een kleurrijke Cyndi Lauper barbie op de markt bracht, moet ook een soort erkenning geweest zijn.
Ze probeerde de laatste jaren vooral muziek en goede doelen met elkaar te verbinden. Zo was ze eind 2019 nog het stralende middelpunt van haar eigen, jaarlijkse muziekevenement Home For The Holidays, waarbij geld ingezameld werd voor het relatief hoge aantal daklozen in de LGBT-gemeenschap. Op het imposante affiche prijkten namen als Henry Rollins, Belinda Carlisle, Dexter Holland (The Offspring) en Kesha. Toch was het de zangeres zelf, gestoken in stoer zwart leer en op het hoofd een knalgele hanenkam, die de meeste indruk maakte met Beautiful People en Girls Just Want To Have Fun, gezongen als vonkende duetten met shockrocker Marilyn Manson. Ze is inmiddels 66, maar de kleuren zijn nog lang niet vervaagd.